Πέμπτη 1 Ιουλίου 2010

απεργώ-απεργεις-διμαρτυρομαι?????




ΑΠΕΡ-ΕΓΩ απεργείς απεργούμε? - Πάμε απεργία?

εδώ και μερικές ημέρες απότελώ και εγώ ένα ταλαιπωρημάνο ον τούτου δω του "κόσμου"... Σε ένα ???"κράτος"??? που τελικά ο καθένας κάνει ότι γουστάρει... με την όποια έννοια του γουστάρω...
Ας ξεκινησουμε από τα πολύ βασικά
1. Για να μπορέσεις να έχεις τα βασικά προς το ζείν, (όχι περιτές πολυτέλειες) χρειάζεσαι λεφτάκια...
2. Για να βγάλεις λεφτάκια πρέπει κάποιος να σου δώσει δουλίτσα...
3. Και πρέπει λοιπόν με κάποιον τρόπο να πας στην δουλίτσα...

πας το πρωι να πάρεις το λεωφορείο... περιμένεις καμιά ώρα στην στάση... πουθενα το αστικό... Βάζεις ραδιόφωνο... ακους ΣΚΑΙ... και μαθαίνεις ότι έχουν επίσχεση εργασίας τα παιδιά... Μπράβο τα παιδιά... 
(ε δεν παίρνεις πια το αυτοκίνητο γιατι το πούλησες για να αγοράσεις βενζίνη)... Οπότε "προτίμησες" να (σε) δουλευει(ς) την αστική συγκοινωνία... δεν ειναι ντροπή... 

Και βέβαια αφού σκοτωθείς με τους προισταμένους σου για την ώρα που έφτασες στο εργοστάσιο ή στο κατάστημα, και τελοσπαντων του εξηγείς... και παραδόξως καταλαβαίνει (αυτοι γενικά έχουν ένα μειωμένο δείκτη νοημοσύνης την ώρα που εξηγείς αλλά αυξημενο όταν σου εξηγούν)... έρχεται η ώρα να πάρεις την "αδειάρα" που σου ενέκριναν τα αφεντικά σου..
-Λοιπόν Υπάλληλε επειδή οι καιροί ειναι δύσκολοι και οι δουλειές περιορισμένες δεν μπορώ να σου δώσω άδεια πάνω από 3 μέρες... Φευγεις πλακώμένος πας στο πρακτορείο κλείνεις εισητηρια για αύριο το πρωι με το πρώτο πλοίο για όπου βρεις (γιατί όπως κατάλαβες η άδεια σου ισχυει από άυριο), πας σπίτι αν προλάβεις κάνεις μπάνιο και ετοιμάζεις βαλίτσες... εσύ παίρνεις κανα δυο πράγματα και η κυρά από δίπλα γεμίζει το τεραστιο σακ βουαγιαζ... με ότι μπορείς να φανταστείς  (εσύ έχεις τύψεις που δεν πήρες το λάπτοπ για τη δουλεια) και τέλοσπάντων χωρίς πολλα πολλά, έχεις ήδη ξυπνήσει το πρωί και ΤΡΕΕΕΕΕΕΕΕχΕις στο λιμάνι... μπάινεισ στην πύλη βλέπεις κόσμος... Το χάνεις δεν το χανεις το πλοιο... τρέχεις... και εκεί συναντάς κάτι τύπους ίσως φοιτητές και κάτι άλλους τύπους ίσως έργαζόμενους... που αγωνίζονται για τα δικαιώματά σου... Το καράβι δεν φευγει γιατι δημοκρατικότατα αποφάσισαν 10 ατομα να πιουν φραπέ στον καταπέλτη του πλοίου που θα ταξίδευες... Το λιμενικό σώμα τους κοιτάει... ο αρχηγόσ του ΛΣ κοιτάει το λιμενικό να κοιτάει τους "απεργούς" που τσααμπουκλεντάν αποφάσισαν να μην αφήσει άλλους να δουλέψουν.. αλλά και άλλους να πάνε διακοπές και άλλους να επιστρέψουν από τα νησιά... στερώντας το συνταγματικό δικαίωμα της ελέυθερης μεταφοράς σε όποιο τόπο επιιθυμεί ο κάθενας μας... για να προστατέψουν τα δικαιώματα μου... σου... του... ο υπουργός παρακαλάει τον αρχηγό του ΛΣ να μην κάνει φασαρίες και χαλάσει η εικόνα που πασχίζει να φτιάξει.... ο πρωθυπουργός ταξιδευει για το παγκόσμιο καλό...

Εν τέλει μένει ο Μ@Κ@Κ@ς εγω εσύ αυτός... να κοιτάς το λιμάνι με το ίδιο ηλίθιο βλέμα που κοιτάς όταν περιμένεις 1,5 ώρα το λεωφορείο...

Και το γελοίο του πράγματος ειναι ότι αν εγω δεν πληρώσω εισητήριο στο λεωφορείο διαμαρτυρόμενος για τις συνθήκες θα έρθει ένας ρεντίκολος γλοιώδης ελεγκτής που ευγενικότατα θα σου πει "φερτο εισητήριο σου ΡΕ..." και αμα δεν εχεις γιατι διαμαρτύρεσαι θα σε κάνει ρεζίλι των σκυλιών... και αφού του εξήγήσεις σε απταιστα ελληνικά ότι έχεις κάρτα απεριορίστων σε κοιτάζει με το βλέμα το ίδιο ηλίθιο βλέμα με πριν...

ε κάτι είναι και αυτό... και η ζωή συνεχίζεται... Για πόσο ακόμα!? Εκείνοι διαμαρτυρηθηκαν εγώ εσύ όχι?

Δεν υπάρχουν σχόλια: