Και όμως δεν ειχαμε αδεια μετάθεσης..... Και ναι θα φέυγαμε με την μία για τα νησιά του βορειοανατολικού Αιγαίου... Άλλος για Χιο τράβηξε και άλλος για Μυτιλήνη..... Το "νήσος Χιος" απεπλευσε στις 20,00 με προορισμό την Χιο και την Μυτιληνη.....
που να σε πάρει ο υπνος με την ΑΡΒΥΛΑ και την στολή εξόδου,.,,,,, όμως οι αντοχές μειωμένες.... και κάποια στιγμή μετα την ΧΙΟ αφου για ακόμα φορά χωρίσαμε από τις παρέες του κέντρου... (είχαν προηγηθεί οι αναχωρήσεις των ΥΕΑ και των όσων θα μετατίθετο σε άλλα μέρη οποτε εφευγαν άλλες ώρες από το κέντρο τηνίδια μέρα....), αποκοιμηθηκαμε.....Οπότε το κλίμα βαραινε κιαλλο.... Όπως και η υγρασία.... Κατα τισ 5.30 με ξύπνησαν να κατέβω.... Ως συνήθως.... ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ... ενω όλοι οι μετατιθέμενοι,,,,, ΜΧ/ΤΘ/ΠΖ/ΠΒ/ΕΜ/ΥΓ/ΤΧ/ΥΠ/ΔΒ βρίσκονταν σε πλήρη παράταξη για καταμέτρηση........ υπό τις εντολές ενός Ανχη ΔΒ....
ΣιγΆ ξημέρωσε.... και φάνηκαν μερικά από τα αρχοντικά της πόλης.... ΕΔΩ ειμαστε.... Μάλιστα κυριοι φτάσαμε.... Περάσαμε απο το φρουραρχειο της ΠΑγανής για τα [πρώτα διαδικαστικά..... και μετά αντε παλιο πανω στο υπηρεσιακό λεωφορείο (ΜΠΛΕ) για να παμε στο 98 ΣΥΝΥΠΕΘ στο οποίο διοικητικά ανήκει το 98 ΤΥΛΠΕΘ....
οι παλιοι μας δέχτηκαν με χαρα΄.... (ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ>>>> ήρθαν νεεοι) αλλα και με χαμογελο... φιλικό κατά το δυνατόν.
οι πρώτες στιγμές στο ΤΑΓΜΑ, ψαράδες παντού.... ενα ενυδρειο ηρθε.... όλα γυρω μας άγνωστα....
5 μήνες μετά.... κάθε πέτρα κάτω στο πάτωμα κάθε γωνιά στο θάλαμο αλλά και εξω.... στα φυλακια της πύλης, στα μαγειρια στο ΚΨΜ, στο ΣΥΝΥΠΕΘ ΓΙΑ κΑΘΑΡΙΟΤΗΤΕΣ.... (ειδικα όταν ειμασταν 7 για 13 υπηρεσιες) στους τσακωμούς... οι εφοδευοντες βλακωδώς να σε ρωτάνε γιατι δεν κανεισ αναγνώριση.... (ΓΙΑΤΙ ΡΕ ΜΕΓΑΛΕ ΠΡΙΝ ΕΝΑ ΛΕΠΤΟ ΠΕΡΑΣΕΣ..... ), ειχε μια σφραγιδα 307.... 2009 Β' ΕΣΣΟ....
Ονειρο όλων μετά την πρώτη αγγούρα που φάγαμε τον Αυγουστο να ξεκουμπιστούν από το ΤΥΛΠΕΘ.... οσο πιο σύντομα.... Και τότε Γινομαι ταχυδρόμος... από τις 11 αυγουστου....
Μέχρι τις 19 Νοεμβρίου.... βρισκομαι στο Νησί με αρκετές μεέρες αδειας... μαζευω τα πραγματα μου.... ΗΤΑΝ ΠΟΛΛΑ ΟΝΤΩΣ.... εκει στην Ντάνα Βγάζω Φωτογραφίες.... Αρχίζει κάτι να με πιάνει.... ένα βάρος μια συγκίνηση.... Τις προηγούμενες μέρες αποχαιρέτισα τους μετατιθέμενους για το ΚΕΥΠ.... Εκει ζοριστήκαμε λιγάκι Ε ΔΗΜΗΤΡΟ????? Δρόμο φωνάζαμε Όλοι στις 05.00 το πρωι..... Για όσους Θυμούνται..... και όμως δεν ήξερα τι θα με περίμενε..... έχει πάει 4 η ώρα, ο στρατηγός σκατώνει όλον τον κόσμο.... αλλά από την μία μπηκε από την ΄.αλλη βγηκε..... η ώρα πλησιάζει.... χαιρεταμε πρώτα τους εναπομειναντες φαντάρους και στην συνεχεια τους συνεργατες μας στα γραφεια και τελος τον ΔΙΟΙΚΗΤΗ...
Και μετα..... φορτώνουμε το αυτοκίνητο....
σταματαμε στην πύλη.... ΣΤαυροφιλιομαστε με τα φιλαρακια της πύλης....
μπαινω στο αυτοκίνητο........φευγουμε.... τι ξεχασαμε?????? ΔΡΟΟΟοΟοοοοοοοοΜΟ... επιστρεφουμε με οπισθεν,..... βγαινω... και φωνάζω ΔΡΟΜΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟ/..... η φωνή μου έσπασε......
Παραμεθόριος Τέλος????? Ναι ΄τελος.....Μόνο... στην σωματική διάσταση του θέματος..... ΜΟΝΟ.....
ΔΡΟΜΟ λοιπον....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου