Αποχή...

"οταν δεν έχεις κάτι να πεις η καλυτερη λύση είναι η σιωπή..."

τώρα όμως έχω. και μάλιστα πολλά...
θελω να τα πάρω με τη σειρά την χρονολογική των συμβάντων...
ΜΑΡΤΙΟΣ 2008.
τελείωσα τα μαθήματα του Msc, και ήμουν πανέτοιμος να προχωρήσω με μεγάλη φορα στην δημιουργία του πληροφοριακού συστήματος μέσα στο 5ο σύστημα ναυτοπροσκόπων... εγώ ήθελα... όμως οι επόμενη εβδομάδα μου έκρυβε κάτι το οποίο δεν το περίμενα... μεσοβδόμαδα (τετάρτη ήταν) χτυπάει το τηλέφωνο... "η βάρκα ειναι πια δεμένη στο νεώσοικο..." ακούστηκε από την άλλη πλευρά της τηλεφωνικής γραμμής!!!!!!!! ΠΟΙΑ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑΚΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΙ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗ ΜΟΥ ΤΣΑΓΚΟΥΡΝΑΣ ΡΕ ΔΗΜΗΤΡΗ ΛΕΩ; εδώ έχει έρθει ο ΣΑΡΩΝΙΚΟΣ και εσύ σκέφτεσαι δίκτυα, οθόνες σκληρούς δίσκους και βάσεις δεδομένων? και όπως είναι φυσικό η προσοχή μου στράφηκε εκεί που καταλαβαίνει κανείς... προσ την θαλασσα.
Για δύο ολόκληρους μήνες, μαζι με τον Κώστα, τον Γιώργο, τρέχαμε συνεχώς καθημερινά από το πρωί έως σχεδόν αργά το βράδυ έτσι ώστε ο Σαρωνικός να είναι πανέτοιμος για να πραγματοποιηθούν διάφορα γεγονότα-δράσεις.. Μην ξεχνάμε την βοήθεια που παρασχέθηκε και από άλλους ανθρώπους τους οποίους θα αναφέρθώ σε άλλο post εδώ.
ΙΟΥΝΙΟΣ 2008.
Ο saronic είναι έτοιμότατος. γυαλιστερός και ελαφρύτερος από ποτέ. το ταξίδι στα περιστέρια της Σαλαμίνας δεν έγινε ποτέ... το μπάνιο στην βούλα δεν έφτασε ποτέ... 6μποφόρια ήταν αυτα΄...
Και όμως η μεγάλη στιγμή έιχε πια φτάσει... πάνε πολλά χρόνια από τότε που θυμάμαι τον Σαρωνικό να ταξιδευει αυτόνομος γράφοντας αρκετά μίλια... ΠΕΙΡΑΙΑΣ - ΚΑΝΑΚΙΑ - ΚΕΝΤΡΟ ΣΑΛΑΜΙΝΑΣ - ΚΑΝΑΚΙΑ - ΠΥΡΓΙΑΚΟΝΙ - ΠΕΙΡΑΙΑΣ, ατελείωτες ώρες ταξιδιού, πολλές ώρες ιστιοπλοΐας, αρκετές ώρες στην θάλασσα, ανιχνευτές και πρόσκοποι να ζουν τόσα όσα εμείς παλαιότερα ονειρευόμασταν γιατί πολλάκις η μηχανή δεν δούλευε, γιατί τα πανιά σκίζονταν, γιατί μπορεί η μηχανή να δούλευε αλλά δεν μπορούσε να την στηρίξεί η βάση της... Και όμως φέτος τα πράγματα ήρθαν αλλιώς... μια προσπάθεια πολλών ετών έγινε πράξη σε αντίθεση με όλους όσοι με χαρακτήρισαν θεωρητικό, και άνθρωπο των λόγων και όχι των πράξεων.

Πάντα έλεγα ότι αυτό που λείπει από τον κόσμο που μας περιβάλλει έίναι οι εικόνες. Τώρα το είδαμε στην πράξη τί ειναι αυτό που μας έκανε να στρουθοκαμηλίζουμε και να παρλαπιπολογούμε για να εξηγήσουμε το ανεξήγητο.
Κάποιος μπορεί να πει "καλά ρε μεγάλε πόσα μίλια έγραψες πια και το έχεις κάνει θέμα;"
θα του απαντήσω με την απλή κουβέντα... που ακολουθεί προλαβαίνοντας τους γκρινιαρογκρινιάρηδες, ξερόλες, πλανητάρχες και λοιπόυςκαι ενημερώνοντάς τους ότι:
μέσα σε τρια χρόνια απραξίας του σκάφους - όχι όμως και των κυβερνητών του,
με πλήρωμα που έιχε μικρή εμπειρία στη θάλασσα αλλά μεγάλη όρεξη για μάθηση και δημιουργία
με θέληση και υπομονή από όλους μας όσοι είμασταν εκεί στη Σαλαμίνα την τόσο παρεξηγημένη σαλαμίνα...

εμείς λοιπόν απλώσαμε το χέρι μέχρι εκεί που μπορούσαμε βάσει των δεδομένων μας. το απλώσαμε τόσο όσο έπρεπε και τρυγήσαμε με τόση θέληση, ώστε σε λίγους μήνες ο μούστος που δημιουργήθηκε στα πατητήρια να γίνει γλυκό κρασί την ώρα του προβληματισμού και της σκέψης μας.

Ε χομο σάπιενσ... ζούμε στην εποχή της εικόνας.... αστα λόγια.... κάνε μια βιντεοκλήση.. στείλε μια φωτόου... γιατί πες μου ρε ανθρωπε συγκρίνεται αυτή η ομορφιά???????